مرگِ اعلام شده

مرگِ اعلام شده

در اواسط سال 1970 ، هنگامی که دانشمند معروف استفن هاوکینگ - که در آن زمان مبتلا به نوعی بیماری شده بود که حرکات و اندامش را فلج کرده بود - در حال آماده کردن پایان نامه ی دکترایش در رشته ی فیزیک بود ، یکی از پزشکان معالجش به وی اخطار کرد که تنها دو سال از زندگیش باقی مانده است .
با خود تصمیم گرفت : «در این صورت سعی در درک و فهم جهان خواهم کرد . برای این که دیگر نیازمند تفکر درباره ی چیزهایی همانند بازنشستگی و پرداخت صورت حساب های گوناگون نیستم .»
و چون بیماری اش به سرعت پیشروی می کرد ، مجبور شد تا در کمترین زمان ممکنه فرمول های ساده ای برای توضیح تمام آن چیزهایی که درباره شان فکر می کرد ، کشف کند .
دو سال و نیم از آن تاریخ گذشت . 20 سال دیگه هم سپری شد و هاوکینگ هم چنان زنده بود . وی از آن پس قادر بود تا به یاری کامپیوتر کوچکی که بر روی صندلی چرخدارش نصب شده بود ، به انتقال ایده های مهم بپردازد که تنها از پانصد کلمه تشکیل شده اند . وی هم چنین اقدام به نوشتن یک کتاب کلاسیک همراه با تاریخچه کوتاهی از زمان کرد و درواقع سبب خلق یک دیدگاه جدید در فیزیک نوین شد .
بیماری وی ، به جای آن که او را تا مرز از کارافتادگی هدایت کند ، باعث کشف یک روش جدید از استدلال علمی گردید .

«بخشی از کتاب داستانهایی برای پدران ، فرزندان و نوه ها از پائولو کوئلیو»